02 lipca 2008 wpisany na Listę Produktów Tradycyjnych

Producent:
Zakład Przetwórstwa Mięsnego Mrozowski Kazimierz
ul. Graniczna 1
39-310 Radomyśl Wlk.
tel. 14 681 95 84

Charakterystyka: Płat boczku ze skórką z częścią żeber tuszy wieprzowej. Na powierzchni widoczne przyprawy; na przekroju przezroczysty. Długość płatu od 10 - do 50 cm o szerokości do 20 cm. Wyczuwalny smak i zapach wędzarni oraz użytych przypraw. Mięso różowe, tłuszcz lekko kremowy.

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu:
Gmina Radomyśl Wielki leży w północno - zachodniej części Województwa Podkarpackiego. Od wschodu gmina sąsiaduje z gminą Przecław i Mielec, od południa – gminami Czarna i Żyraków, od zachodu z Lisią Górą i Radgoszcz, a od północy – z gminą Wadowice Górne. Siedzibą gminy jest miasto Radomyśl Wielki. Teren ten był dwukrotnie niszczony przez działania frontowe. Największe zniszczenia przyniósł jednak końcowy okres wojenny.

Po wojnie do lat 50-tych, funkcjonowała tu administracja oparta na strukturach przedwojennych. W roku 1950 powołano Miejskie i Gminne Rady Narodowe, natomiast w 1973 r weszła w życie nowa ustawa regulująca podział administracyjny kraju. Obecnie gmina Radomyśl Wielki wchodzi w skład powiatu mieleckiego, który jest częścią składową województwa Podkarpackiego. Na terenie gminy Radomyśl Wielki przeważa przemysł rolno - spożywczy (zakłady przetwórstwa mięsa wieprzowego i wołowego). Silnie rozwinięte jest rolnictwo w zakresie hodowli drobiu rzeźnego i niosek, oraz trzody chlewnej, a co się z tym łączy również handel detaliczny oraz gastronomia.

Rolniczy charakter okolicy, czyste ekologicznie tereny, różnorodność kulturowa, pozwoliły jeszcze w latach przedwojennych wypracować niepowtarzalne receptury wędliniarskie. Zdynamizowało to od lat 90 XX wieku, najważniejszą obecnie w gminie gałąź produkcji przemysłowej jakim jest przetwórstwo mięsa. Boczek jest wyrobem wyprodukowanym z części żebrowych tuszy wieprzowej. Poddawany jest wędzeniu. Mięso do wędzenia pochodzi od tuczników zakupionych od rolników z powiatu mieleckiego.

Produkcja boczku wędzonego radomyskiego pozostała niezmieniona od lat. „Boczek, czyli boki tuszy wieprzowej były oddzielane podczas wstępnej selekcji mięsa po uboju. Płaty boczku razem ze skórka i czasami razem z fragmentami żeber (częściej stosowano boczek bez żeber) nasalano dodając przyprawy (pieprz, czosnek), a następnie wędzono w tej samej wędzarni co kiełbasy. Do wędzenia używano drzewa olchy. Po uwędzeniu boczek był przechowywany (najlepiej rozwieszany) w chłodnych i zaciemnionych pomieszczeniach.

Sposób pozyskiwania i wędzenia boczku nie zmienił się i obecnie wygląda tak samo, jak dawniej. Jedyną zmianą może być dodawanie większej ilości przypraw” (Wywiad etnograficzny na temat sposobu wyrobu boczku wędzonego z Aleksandrem Mrozowskim, masarzem, informacje dotyczą okresu przed 1939 i po 1945 roku; Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej).