Ogórki kiszone, ogórki kwaszone to produkt spożywczy znany w całej Europie centralnej i wschodniej. Powstaje z ogórków gruntowych złożonych w beczce lub słoju z dodatkiem łodyg i baldachów kopru, korzeni chrzanu, ząbków czosnku zalanych wodą z solą, które podlegają kiszeniu. Do kiszenia ogórków można dodać przyprawy: liście laurowe, ziarna gorczycy białej lub pieprzu czarnego. Niekiedy dodaje się do kiszenia ogórków liście wiśni, porzeczki czarnej, winorośli lub dębu.

Ogórków kiszonych używa się jako zakąski do wielu potraw. Są produktem podawanym do obiadu jako dodatek do ziemniaków, jako składnik sałatek czy też kanapek. Czasem są stosowane jako zakąska do wódki i śledzia w oleju z cebulą. Są podstawowym składnikiem zupy ogórkowej. Ogórki kwaszone przez kilka dni to ogórki małosolne, a przez dłuższy czas – ogórki kiszone. W Europie Zachodniej popularny jest fałszywy pogląd, że ogórek kiszony jest zgniły, dopiero po posmakowaniu głosiciele tych poglądów mogą się przekonać o jego walorach smakowych

W starym zeszycie z przepisami Emilii Krawczak ze Świętonowy, znalazł się, m.in.: „Doskonały sposób kwaszenia ogórków”.

„Zielone piękne małe ogórki zebrać i ładnie je wypłukać. Przygotować sobie liście: wiśniowe, dębowe, chrzanowe, winogronowe, które nadają ogórkom trwałości, również jak i czosnek którego potrzeba też dwa lub trzy piórka. Beczka na ogórki powinna być czysta, dębowa, na spód ułożyć liście zmieszane z czosnkiem, układać warstwę liści wymieniowych, liści zmieszanych z koprem, warstwę ogórków, i tak nakładać aż do pełna beczki.

Potem sól rozpuścić w wodzie, tak aby nie była zbyt słona, zalać nią ogórki i zabić beczkę zostawiając nieduży otwór, tak aby ręka wlazła. Otwór założyć szpontem, niech tak stoi przez tydzień w chłodnem miejscu codziennie dolewając po trosze wody słonej, ponieważ ogórki wchłaniają w siebie wodę. Po tygodniu zabić otwór, zalać smołą i wynieść do piwnicy do czasu użycia. Od czasu do czasu wywracać beczkę do góry dnem.”

Źródło: www. mojprzeworsk.pl