Swoje doświadczenie biznesowe Jaromir Brański zaczynał nietypowo, jak dla obecnie prowadzonej działalności - inżynier informatyk założył w 2008 r. firmę ART-Kros studio (Potok k. Krosna) w sektorze informatyki i reklamy. Gdy w 2012 r. do sprzedawanych gadżetów reklamowych dołożył wyroby z poroży jelenia karpackiego, zauważył olbrzymie zainteresowanie i zapotrzebowanie na produkty regionalne.

Analizując dziedzictwo kulturowe województwa podkarpackiego doszedł do wniosku, że tak historycznie związany z regionem wyrób, jakim są „owoce na sucho” odszedł praktycznie w zapomnienie. Dawniej suszenie było jednym z najpopularniejszych sposobów konserwowania żywności, dlatego też opracowano specjalną technikę przygotowania i suszenia owoców z cukrem, które wykorzystywano jako naturalne bakalie. W ramach dywersyfikacji firma poszerzyła więc swoją działalność o produkty regionalne, w tym związane z suszem płodów runa leśnego oraz owoców na sucho. Autorskim pomysłem Jaromira Brańskiego jest wykorzystanie w procesie produkcji suszu ekologicznej energii słonecznej powstającej w ogniwach fotowoltaicznych.

Głównym miejscem pozyskiwania surowców do produkcji suszu są czyste ekologicznie tereny województwa podkarpackiego. W sprzedaży dostępne są suszone owoce (jabłka, pigwa, śliwka, czereśnia), suszone płody runa leśnego (dzika róża, jarzębina, śliwa tarnina, głóg, poziomki, jeżyny i borówki).

W 2014 r. uzyskał certyfikat klasyfikatora grzybów (nr uprawnień 2755), który pozwala mu przyjąć do skupu grzybów bezpośrednio od zbieraczy i ich atestowanie. Dzięki temu można u niego kupić suszone: borowiki szlachetne, kozaki, podgrzybki i lejkowca dętego (gatunek grzybów z rodziny pieprznikowatych).

„Bakalie XVIII wieku” – produkt regionalny – to nowość niespotykana dotąd na rynku. Są to suszone owoce w cukrze (nie kandyzowane), sporządzane według tradycyjnej receptury. To aromatyczne, mięsiste, grubo krojone plastry owoców bez pestek, otulone cukrową pierzynką, ulubione przez dzieci, a ze względu na walory odżywcze i wartość energetyczną – polecane także dla rekonwalescentów. Receptura została zaczerpnięta z książki wydanej w 1880 r. i opisującej przepisy kuchni kresowej.