Jak winiarstwo ma się na Podkarpaciu i jak wspierać związane z nim tradycje mówili uczestnicy konferencji „Winiarstwo szansą rozwoju rolnictwa i promocji Województwa Podkarpackiego”.
Na Podkarpaciu winorośl pojawiła się w XI w. Wtedy to produkcją wina zajmowali się głównie zakonnicy. 300 lat później szansy na zarobek dopatrzyli się w tym fachu mieszczanie. I na tym koniec, bo kolejne stulecia sprzyjały bardziej importowaniu win węgierskich ze względu na mroźny klimat, który nie służył uprawie rodzimych winorośli. Dziś zdaniem Ewy Wawro, sekretarza Stowarzyszenia Winiarzy Podkarpacia, uprawa winogrona, jak i sama produkcja win, szczególnie na Podkarpaciu, wróciła do łask.
1982 r. to symboliczna data uznana za odrodzenie się winiarstwa w Polsce – mówiła E. Wawro. – Wiąże się z nią pionierska działalność Romana Myśliwca, który 32 lata temu założył winnicę, ale też importował i testował przeróżne odmiany szczepów, tak by znaleźć ten odpowiedni dla polskiego klimatu – podkreślała.
Dziś winnic na Podkarpaciu jest ponad 150 i zajmują ok. 100 ha. W większości to uprawy od 20 do 30 arów. Szacuje się, bo pewnych danych nie ma, że w Polsce jest 500 winnic o łącznej powierzchni 1000 ha. W porównaniu z np. Francją, gdzie winnice zajmują 800 tys. hektarów w opinii Ewy Wawro nie mamy się czego wstydzić. Przypomina ona, że większość podkarpackich winnic działa od niespełna 15 lat i wskazuje na jeden aspekt, który powinien być naszym atutem. Krótki staż może być bardziej atrakcyjny dla turystów pod kątem limitowanego towaru, który oferuje. Może kusić koneserów wina ze względu na niepowtarzalny smak produktu. Co zresztą już teraz się dzieje.
Konferencja „Winiarstwo szansą rozwoju rolnictwa i promocji Województwa Podkarpackiego”, to nie tylko wina. Mowa była też o podkarpackiej wołowinie, serach i rybach, które zresztą można było degustować w holu urzędu.
Źródło: www.umwp.podkarpackie.pl