Ta parafraza znanego fragmentu z „Zemsty” Aleksandra Fredry powinna zaczynać dzisiaj wszystkie medialne informacje, albowiem właśnie dzisiaj przypada Światowy Dzień Naleśnika, dania tak powszechnego i tak ważnego dla polskiej kuchni. Niestety na pierwszych stronach gazet i internetu tej informacji nie uświadczysz, więc piszemy o tym my.
Bo kto z nas nie lubi naleśników? Naleśniki niemal od zawsze były popularnym daniem. To doskonały pomysł zarówno na danie główne bądź deser, ale chyba najbardziej pasują do śniadania . Łatwość ich wykonania sprawia, że ciasto na naleśniki przyrządzić może praktycznie każdy. Naleśniki można posypać cukrem, cukrem pudrem lub polać sosem, choć najczęściej podaje się je z nadzieniem, np. z powidłami, pokrojonymi owocami, dżemem, twarogiem lub czasami z parówką i serem żółtym (jadłem zapieczone – pyszne). Naleśniki można również podawać z farszem mięsnym, warzywnym lub grzybowym oraz z wieloma innymi dodatkami, wtedy jednak po zwinięciu i obsmażeniu nazywa się je krokietami.
Ciesząc się wybornym smakiem świeżych lub odsmażanych naleśników warto zastanowić się na tym gdzie i kiedy powstały naleśniki? Pierwsze wzmianki o cieście przypominającym dzisiejsze naleśniki pochodzą od greckiego komediopisarza Kratinosa tworzącego w Atenach w IV wieku p.n.e., który to opisał je w jednym ze swoich dzieł jako ciepłe i smaczne. Inne źródła podają, że miejscem ich narodzin były Chiny, jeszcze inne, że w Europie. Włosi twierdzą, że wynaleziono je we Florencji, skąd w XVI w. Katarzyna Medycejska przywiozła je do Francji, gdy wyszła za mąż za francuskiego króla. Jedno jest pewne, Słowianom towarzyszą od zarania ich istnienia, a w Podkarpackiem możemy ich spróbować w większości barów, karczm i restauracji. Szczególnie zapraszamy do tych, które są na Szlaku Kulinarnym Podkarpackie Smaki.
Więcej informacji, a szczególnie przepisy: www.nalesniki.eu, nalesniki.net.pl