Oscypek, podkarpacki miód spadziowy, fasola wrzawska, kiełbasa lisiecka - to niektóre z 36 polskich produktów mających unijne oznaczenia żywności regionalnej. Na rejestrację oczekuje także kiełbasa pilzneńska. Polska jest na ósmym miejscu pod względem liczby zarejestrowanych w Unii Europejskiej opartych o tradycję produktów. Przodują Włochy, które mają ich ok. 260, na drugim miejscu jest Francja (200). W sumie w UE zarejestrowanych jest ponad 1200 artykułów żywnościowych.
Niektórzy producenci starają się przyciągnąć uwagę klientów nazwami wyrobów, które sugerują, że są one wytwarzane w sposób tradycyjny - np. chleb staropolski - podczas gdy w składzie znajduje się soja i wiele konserwantów. Unijny znak gwarantuje, że receptura jest rzeczywiście wiekowa, a sam produkt wytwarzany zgodnie z dawną recepturą. Konsument ma gwarancję jakości, bo produkcja oznaczonych wyrobów jest kontrolowana. W Unii Europejskiej system oznakowania żywności tradycyjnej i regionalnej działa od ponad 20 lat, jednak rozpoznawalność tych oznaczeń nadal jest niewielka. Zna je zaledwie 20 proc. unijnych konsumentów. W Polsce, gdzie system jest wprowadzany od 2004 r., rozpoznawalność jest jeszcze niższa - na poziomie 6-8 proc.
Oznaczenia UE posiadają – jak na razie – tylko dwa podkarpackie produkty. Od lewej: podkarpacki miód spadziowy (Chroniona Nazwa Pochodzenia ChNP) i fasola wrzawska (Chroniona Nazwa Pochodzenia ChNP), o wpis stara się także kiełbasa swojska pilzneńska.